Bozcaada Araştırmaları Dizisi - İşgalden işgale bir ada Bozcaada 1911-1923 Çıktı

Bozcaada Doğayı Koruma Kültür ve Sanat Derneği ile Bozcaadalılar Derneğinin Bozcaada Araştırmaları Dizisinin üçüncü çalışması olan İşgalden işgale bir ada Bozcaada 1911-1923 okuyucunun bilgisine sunulmuştur.

İlk çalışma 2 mahalle 1 ada Bozcaada adı ile  Prof. Dr. Sibel Yardımcı tarafından kaleme alınmıştı. Bir kent monografisi olarak tasarlanan araştırmada  geniş bir literatür taraması ve yüz yüze görüşme yöntemleri kullanılarak 1923 yılı sonrası Bozcaada'sı çeşitli yönleriyle ele alınarak geçirdiği değişim resmedilmeye çalışılmıştır.

Zamanı Bekleyen Ada Bozcaada 19. Yüzyıla Yolculuk adlı ikinci çalışma ile ulaşılabilen kaynaklarda 19. Yüzyıl Bozcaada'sının yaşadığı önemli tarihi olaylarla birlikte ekonomik, sosyal ve kültürel kaynakları araştırılmıştı.

 

İşgalden işgale bir ada Bozcaada 1911-1923 adlı üçüncü çalışmada, dünyada ve bölgede çok büyük siyasal, ekonomik ve sosyal değişimlerin gerçekleştiği bu 12 yıl içerisinde küçücük Bozcaada'nın bu değişimlerden nasıl etkilendiği ve nelerin yaşandığı araştırılmıştır. 

Döneme ilişkin anlatılan rivayetler bir tarafa bırakılarak, ulaşılabilen belgelere göre adada olan bitenler farklı aktörlerin gözünden aşağıdaki başlıklarla aktarılmaya çalışılmıştır:  

İçindekiler

GİRİŞ

BİRİNCİ BÖLÜM

Trablusgarp Savaşı (1911) ve Ege’deki Sonuçları

Telgraf Kablolarının Kesilmesi Olayı ve Önemi

Bozcaada’nın İşgali Öncesi Çekilen Telgraflar

Bozcaada’nın Yunan Krallığı tarafından İşgali- 1912

Yunanca Kaynaklarda Bozcaada’nın İşgali

Türkçe Kaynaklarda Bozcaada’nın İşgali

İşgal Sonrasında Yönetim ile İlgili Gelişmeler

Bozcaada’nın Geri Alınması ile İlgili Girişimler

İşgalden Sonraki Siyasi Gelişmeler

Londra ve Süfera Anlaşmaları’nın Bozcaada’da Yarattığı Etkiler

Balkan Savaşları ve Ege Adaları

İKİNCİ BÖLÜM

Birinci Dünya Savaşı

Gelibolu Cephesi

Gelibolu Harekâtında Bozcaada

Tenedos İngilizler Tarafından Nasıl İşgal Edildi?

Savaşın Sivil Ameleleri

Pavlos Gyparis Bozcaada’da

Gelibolu Deniz Harekâtında Bozcaada

Bozcaada Denizaltı Birliği

General Sir Ian Hamilton Bozcaada’da

Birinci Dünya Savaşında Havacılık

Gelibolu Cephesi’nde Havacılık

İngiliz Kraliyet Donanma Hava Servisi (RNAS) Bozcaada İstasyonu ve Havaalanı

Tenedos Fransız Deniz Uçağı Filosu

Fransız Kara Uçağı Filosu MF 98 Tenedos

Bozcada’da Fransız Askeri Varlığı

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Savaşın Diğer Korkunç Yüzleri

Yaralılar, Hastaneler, Tahliyeler

Bozcaada’dan Mektuplar ve Hayatını Kaybedenler

Bozcaada’da Türk Tutsaklar

Casus’suz Savaş Olmaz

Savaşın Ortasındaki Issız Bozcaada

1915 Yılı Bozcaada’sında Gündelik Yaşama ait Görüntüler

Çanakkale Savaşı Sırasında Venizelos’un Bozcaada Ziyareti

Tenedos’tan bildirildiğine göre… Bozcaada’dan dünya basınına…

İşgalin Yol Açtığı Zararlar ve Tazmini Meselesi

Yunanistan’ın “Bağımsızlığı” ve Büyük Savaşa Katılması

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Yunanca Kaynaklara göre 1917-1923 Döneminde Bozcaada

1917-1918 Yılları

1919-1920 Yılları

HMS Tryphon Muhribinin Bozcaada’da Karaya Oturması

Sevr Anlaşmasının İmzalanması

1921-1922 Yılları

İngilizlerin Adalardan Ayrılışı

Adalıların Türk-Yunan Savaşına Gönderilmesi

Lozan Görüşmelerinin Başlaması ve Adadaki Yansımaları 1923

“Özgürlüğün Son Ayları”

Bozcaada ve Gökçeada Temsilcileri Lozan’da

Zorunlu Askerlik Konusu

Bozcaada’nın Türk Devlet Görevlilerine Teslim Edilmesi

Geri Dönme Çabaları...

Son yıllarda deniz-kum-güneş ve "eller havaya" turizmi ile farklı bir "işgal" türüne maruz kalan  Bozcaadayı geçmişi ve değerleri ile tanımanın, sahiplenme ve koruma duygusunu harekete geçirmesi umuduyla...

Bozcaada Araştırmaları Dizisi - Zamanı Bekleyen Ada Bozcaada çıktı

 

 

 

Hırsız Görüldü, Yargılandı, Mahkûm Oldu…
        Bir mektuba cevaptır.

                                                         

Dört yıl önce kimliğini belirtmekten nedense imtina etmiş bir ‘okurum’un yazmış olduğu, bir davanın sonucunu soran soru ile biten mektubu yer alıyor. Davanın safahatı tamamlanmadığı ve kesinleşmediği için cevap vermeyi ertelemiştim. Şimdilerde dava bitti, meraklı okura cevap verme zamanı geldi. 

Bu blogda yer alan ‘Hırsızı Görmek’ başlıklı yazıya yorum olarak gönderilen, ‘yorum, öneri, hüküm ve merak’ ifadeleri içeren mektup şudur: 

Bilinmiyor (kimliği meçhul okur), "Hırsızı Görmek" için yorum yaptı

16 Tem 2017

Merhabalar sayın Vildan Onur, yazınızı okudum, öncelikle belirteyim açık, anlaşılır ve de detaylıca anlatmışsınız teşekkürler. Ben adalı değilim fakat bir tatil için orafa bulunduğum zaman tesadüfi aldığım bir dergiydi Mendirek, okudum, keyif aldım, sonrasında bir arkadaşımın da yardımı ile kargo ile bana gönderildi. Yazar "alıntıyı" bir parça abartmış :) doğrudur, fakat en azından yararlandığı yerin adresini vermiş, böyle bir durumda bence en doru yöntem size ulaşıp en azından bir izin isteme nezaketinde bulunması olurdu, anladığım kadarı ile yapmamış, fakat ben şunu belirmet istiyorum ; Sizin de iyi bildiğiniz gibi bir dergi ya da kitap hazırlamak ciddi emek, zaman,güç ve de sabır ister, hal böyle olunca size düşen (bana göre tabi) ufak tefek hataları yakalayıp, olayı mahkemelik bir safhaya taşımak yerine, ders niteliğinde bir eleştiri yapmanız daha yapıcı olurdu diye düşündüm, ki o vakit size bir özür dilenir, meseleyi kapatırdınız. Bu olayın hukuki açıdan bir suç teşkil edeceğini zannetmiyorum, merakımı maruz görün lütfen, mahkeme neye karar verdi ?

              Yazım ve imla hatalarını düzeltmeksizin verdiğim mektubu, her yazıyı okurken yaptığım gibi, kelimelerin ardındaki asıl mesajı; içerdiği düşünce ve duygu sistematiğinin yapısı, işleyişi ve bütünlüğünü anlamak için bu mektuba da cümle cümle, hatta kelime kelime baktığımda okuduğum şuydu:

1.       Cümle: Kimliği meçhul bir okur, blogda yer alan bu yazının kime ait olduğunu görmüş ve biliyor ki ismimle hitab ederek, beğeni ve takdirini ifade ediyor. Teşekkür ederim, teveccühünüz efendim… Hırsız ise aksini iddia ediyordu, bloğun ve yazının kime ait olduğunu bilmediğini, ismin belli olmadığını ve kendisine ulaşacak araçların bulunmadığını v.b. … Demek ki hırsız, ‘adadan uzaklarda yaşayan’ bu kimliği meçhul okur kadar ‘okuryazar’ değil; ‘becerikli’ ise hiç  değilmiş… Hırsızlığa girdiği bağın kime ait olduğunu ‘bilmiyorum, vallahi sahibi belli değil’ diyor… Halbuki bak, ‘akıllı’ ve ‘becerikli’ bir meçhul okur, bloğa ve yazıyı yazana ‘şıp’ diye ulaşıp ismiyle hitap ederek mektup yazabiliyor….

2.       Cümle: Mektubu yazan okur birazcık kendinden söz eder gibi yapıp aslında turist olarak gezerken ‘tesadüfen rastladığı’ Mendirek dergisine sözü getirip övgüde bulunuyor. Olur tabi ki, turist olarak gelmiş, okumuş, okurken keyif almış, sonra da arkadaşından rica etmiş, devamını kargo ile getirtmiş… çok doğal; onu belirtmemiş ama belki akabinde abone de olmuştur, ciltlemiştir, büfesine televizyonun üstüne koymuştur, kim bilir…   Sonra doğrudan ‘mevzuya’ girmiş ve şunu demiş:

3.       Evet, hırsız çalmış ve birazcık da abartmış kabul ediyorum… ‘Abartmış’ın yanına bir de gülme işareti koymuş; nedenini anlayamadım – hırsızı kınıyor mı, takdir mi ediyor, suçüstü yakalandığı için onun adına mahcup mu oluyor, vallahi bunu anlayamadım… Ama hemen akabinde kimliği meçhul okur, avukatlık makamına oturup hırsızı ‘müdafaaya’ geçmiş – üzümü çalmış tamam, abartmış ve bağın % 65 ini toplamış sonra da satışa çıkarmış o da tamam; ama satarken en azından bu üzümler şu bağdan çalındı…demiş ya… diye hırsızın suçunu hafifletmek istemiş.

        Sonrasında kimliği meçhul okur, yargıç koltuğuna geçip ‘ayar vermeye’ başlamış- önce hırsıza: ‘Nezaketsiz hırsız! Hırsızlığın açığa çıkınca bari bir el öpüp af dileseydin, bir özür dileseydin de bu hırsızlığının üstü kapansaydı’…    

        Hüküm makamındaki kimliği meçhul okur sonra bana dönüp başlamış ‘ince ayara’- ‘sizin de iyi bildiğiniz gibi’… bu uzak diyarlardan gelen ve beni tanımayan ‘turist’ okur ‘ne bildiğimi’, üstelik ‘iyi’ bildiğimi nereden ve nasıl ‘bilebiliyorsa’? Ama maksat ‘benim’ bildiğimi değil, kendi bildiğini ‘DE’ ifade etmek! O bildiği neymiş? ..bir dergi ya da kitap hazırlamak ciddi emek, zaman, güç ve de sabır ister’miş…. Günaydın kimliği ‘meçhul’ okurum! Bunu, o okurken çok ‘keyif aldığın’ dergiye yazacaksın, bana değil! ‘Ciddi emek, zaman, güç ve sabır gösterip’ üzüm çalarak tezgahlarına çalıntı üzüm koyacaklarına kendi bağlarına baksalardı, yetiştirselerdi, yeşertselerdi, kazsalardı, üretselerdi… Hırsıza el öptürüp affola, bağcı’ya dayak, öyle mi?

        Şimdi bu halde, diye devam ediyor ‘racon kesmeye’ kimliği meçhul okur; bu tür ufak tefek hırsızlıklara (kendine göre ufak tefek olduğunu da parantez içinde belirtmiş sağ olsun) ne diye ses çıkarıyorsun sen? Yapman gereken şudur: Hırsızı kibar kibar eleştir, ders ver. Ona de ki, ‘evladım bu yaptığın çok ayıp. Bağımdaki üzümün % 65 ini izinsiz toplamış ve tezgahta ‘benim’ diye satmışsın. Sakın bir daha böyle kötü şeyler yapma çocuğum. Hırsızlığın büyüğü küçüğü olmaz. Üzümü ya da yazısı da olmaz. Hırsızlık hırsızlıktır. Özür dile ve öp bakiim elimi çocuğum da affedeyim seni, ‘meseleyi kapatalım’, karakollara mahkemelere düşme. Tamam mı evladım? Diye ne yapmam gerektiğini de sağ olsun tarif etmiş, söylemiş. Yıkıcı olma, yapıcı ol! Demiş…

4.       Üçüncü cümle, cümleler içinde cümleydı, afakanlar bastı okurken; dördüncü cümle kısa ama kimliği meçhul okurun Sebeb-i Namesi…

        ‘Onun’ hukuk bilgisi, zannı ve kanaatine göre bu hırsızlık olayı hukuki açıdan bir suç teşkil etmemekteymiş. Kimliği meçhul çok ilgili ve bilgili okur aynı zamanda çok meraklı olduğunu da çok büyük bir nezaket ve kibarlıkla, af dileyerek mektubunu soruyla bitiriyor: mahkeme neye karar verdi?

        Şimdi sıra geldi bu ‘kimliği meçhul meraklı okurumun’ merakını gidemeye. Ama önce iki tespit.

        Hayat deneyimim çok kibarca ve çok nazikçe, hele hele af dileyerek sorulan soruların cevabının, genellikle soruyu soran tarafından zaten bilindiğini söylemektedir. Peki cevabını bildikleri soruyu ‘bu tip insanlar’ neden sorarlar?

        Genellikle karşıdakini incitmek, aşağılamak, alay etmek, ezmek ya da ruhsal olarak yok etmek içindir.  Cevabını bildiği soruyu soranın öfkesi ve saldırganlığı ile ifadesindeki ‘kibarlığı’ genellikle doğru orantılıdır. Saldırganlık ne kadar yüksekse, ifadeler de o denli ‘kibarca’’dır. Saldırganlık ve öfke düzeyini ‘kibarlık’ ile kapattığını zanneden bu tür kişiliklerin öfkeleri ve saldırganlıkları ile doğru orantılı bir şey daha vardır. Davranışlarında ve zihin dünyalarında hep sistematik bir hataya düşerler. Bu hata küçük gördükleri, öfke duydukları, ezmek ve yok etmek istedikleri insanlarla ilgili objektif değerlendirme yapmadan uzak olmalarıdır. Küçümsedikleri, öfke duydukları insanların zeka ve yeteneklerinin boyutlarının kendi zeka ve yeteneklerinden çok daha düşük düzeyde olduğuna gerçekten inanmalarıdır. Buna inanırlar çünkü böyle olmasını isterler ve böyle olmasına çok fazla ihtiyaçları vardır. Onların bu ihtiyaç ve inancı ise gerçek durumla tam olarak ters orantılıdır…İçten içten de bunu bilirler, öfke ve saldırganlıkları da bundandır…

        İkinci tespit ise kimliği meçhul okurun mektubunun zamanlamasıdır.

        Hırsızlık davasının yargılama aşamalarından ilkinde mahkemenin sayın yargıcı dava konusu olaya, tam olarak kimliği meçhul okurun baktığı açıdan bakmış ve kararını öyle vermişti. İşte çok kibar kimliği meçhul okurun mektubunun geliş tarihi, bu karar tarihinden tam da üç gün sonrasındadır... Ne ilgili ve meraklı, üstelik kimliği ‘meçhul’ bir okur…

        (Bu ara karar üzerine, daha sonra hüküm giyen sözde gazeteci ve dergici hırsızlar sevinç ve coşkularını sosyal medya ve sözde gazetelerinde hakkımda aşağılama, hakaret ve karalamalarla kutlamışlardı…   Elbette bu itibarsızlaştırma kampanyalarını da dava edebilirdim. Etmedim. Zamanım, benim için daha değerli ve anlamlı şeyler için gerekliydi. Hani bir söz vardır ya, ‘kel saçıma bakıp bana kel demiş, ben kele ne diyeyim, zaten kel’….)

        Bu iki tespitten sonra gelelim meçhul kimlikli okurun merakını gidermeye.

        Konusu yazılı eserin ‘aidiyetin ihlal edilmesi nedeniyle manevi tazminat talebi’ olan dava sonuçlandı.

        Mahkeme neye karar verdi?

        E bunu da ben yazmayayım, mahkeme kararını yazmış zaten: 

İZMİR

BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

20. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO        : 2020/244

KARAR NO         : 2021/356

T Ü R K  M İ L L E T İ  A D I N A

B Ö L G EA D L İ Y EM A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN                           : MUSTAFA KILINÇ(36832)

ÜYE                     : MENDERES METİN(40160)

ÜYE                     : SALİH UÇAR(118988)

KATİP                 : GÜLŞEN HORZUM(122726)

İNCELENEN KARARIN

MAHKEMESİ     : EZİNE ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TARİHİ                : 12/07/2017

NUMARASI                      : 2016/194 Esas- 2017/223 Karar

DAVACI              : VİLDAN ONUR – 12602946808 Cumhuriyet Mh. Kıymet Sk. N:2 Bozcaada/ ÇANAKKALE

VEKİLİ   : Av.ALİ BURAK ENSARİ - Perpa Ticaret Merk.B Blok,K:13,N:2376 Şişli/ İSTANBUL

DAVALILAR       : 1- İSMAİL ŞEN -Cumhuriyet Mah. 20 Eylül Cd. No:70 Bozcaada/ ÇANAKKALE

              2- SERKAN İLİK -42013608194-Cumhuriyet Mh.20 Eylül Cd, N:70-Bozcaada/ÇANAKKALE

              3- BOZCAADA MENDİREK DERGİSİ -Cumhuriyet Mah. 20 Eylül Cd. No:70 Bozcaada/ ÇANAKKALE

DAVA                  : Tazminat (Manevi Tazminat)

KARAR TARİHİ  : 22/04/2021

KARAR YAZIM TARİHİ   : 28/04/2021

Ezine Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/194 Esas- 2017/223 Karar sayılı kararının dairemizce incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesi süresi içinde usulünce verilmiş olmakla; dosyadaki dilekçe, lahiyalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler incelendi.

 ……………………

 DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE

İnceleme, 6100 sayılı HMK'nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.

Dava, FSEK hükümlerine dayalı olarak açılmış manevi tazminat davasıdır.

5846 sayılı Yasada eser sahibinin husule getirdiği eser üzerindeki haklarına ilişkin bir takım sınırlamalar getirilmiştir. Bu sınırlamalardan biri de 35. maddede düzenlenen alıntı serbestisidir. Bu madde uyarınca alenileşmiş bir eserin bazı cümle ve fıkralarının müstakil bir ilim ve edebiyat eserine alınması yasal kullanım sayılmıştır. Ancak bu çerçevede yapılacak alıntılarda kullanılan eserin ve eser sahibinin adından başka bu kısmın alındığı yerin belirtilmesi şart koşulmuştur.

Somut olayda; davacı tarafından kaleme alınan yazının davalılar tarafından bir kısım cümleler aynen alıntı yapılmasına rağmen tırnak içine alınmadığı, bazı kısımların da çıkarılıp, kısaltmak suretiyle aynen iktibas yapıldığı, yararlanılan bir eserden aynen alınan cümlelerin tırnak işareti veya parantez içine alınarak alıntı yapılan eserin belirtilmesi gerektiği, davalıların yaptıkları iş sebebiyle bu konuda özel olarak hassasiyet göstermeleri gerekirken gerekli dikkat ve özeni göstermedikleri, kaldı ki aynen veya cüz'i değişikliklerle alınan cümleler bakımından davacının eseri kaynak olarak gösterilmiş olsa dahi, FSEK 35. maddesi gereğince somut olayda davacıya ait yazının yaklaşık % 65 oranındaki kısmının davalı dergide yer alan yazıda kullanıldığı şekilde bir iktibasın amacın haklı gösterdiği bir iktibas olarak nitelendirilmesinin de mümkün olamayacağı anlaşılmakla davanın kabulü gerekirken reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.

Kabule göre ise, Basın yoluyla işlenen fiillerden dolayı hukuki sorumluluğu düzenleyen, 5187 sayılı Basın Kanunu’nun 13. maddesinin birinci fıkrasında, “Basılmış eserler yoluyla işlenen fiillerden doğan maddi ve manevi zararlardan dolayı süreli yayınlarda, eser sahibi ile yayın sahibi ve varsa temsilcisi, süresiz yayınlarda ise eser sahibi ile yayımcı, yayımcının belli olmaması halinde ise basımcı müştereken ve müteselsilen sorumludur.” Hükmüne yer verildikten sonra; ikinci fıkrasında, “Bu hüküm, süreli veya süreli olmayan yayınlarda yayın sahibi, marka veya lisans sahibi, kiralayan, işleten veya herhangi bir sıfatla yayımlayan, yayımcı gibi hareket eden gerçek veya tüzel kişiler hakkında da uygulanır. Tüzel kişi şirketse, anonim şirketlerde yönetim kurulu başkanı, diğer şirketlerde en üst yönetici, şirket ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur.” Hükmü öngörülmüştür.

Anılan maddenin birinci fıkrasına göre, süreli ve süresiz yayın ayırımı yapılmaksızın maddi ve manevi zararlardan eser sahibi ile birlikte yayımcı ve varsa temsilcisinin sorumlu tutulduğu; ikinci fıkrasına göre, süreli veya süreli olmayan yayınlarda yayın sahibi, marka veya lisans sahibi, kiralayan, işleten veya herhangi bir sıfatla yayımlayan, yayımcı gibi hareket eden gerçek veya tüzel kişiler hakkında da ilk fıkrada yer alan sorumluluk hükümlerinin uygulanacağı açıktır.

İmtiyaz sahibi, “yayımcı” sıfatına sahip olmasa dahi, yayın hakkı sahibi olması nedeniyle, “yayımcı gibi hareket eden” durumundadır. O nedenle, basın yoluyla işlenen fiillerden dolayı 5187 sayılı Basın Kanunu’nun 13. maddesi uyarınca eser sahibi ile birlikte müteselsilen sorumludur.

Somut olayda, davaya konu edilen yayının yapıldığı derginin künyesinde imtiyaz sahibi olarak gözüken davalı Serkan İlik ve eser sahibi İsmail Şen'in müteselsil sorumlulukları bulunmakla birlikte davalı olarak gösterilen Bozcaada Mendirek Dergisi'nin gerçek veya tüzel kişiliğe sahip olmadığının anlaşılması karşısında bu davalı yönünden davanın pasif husumet yokluğu sebebiyle reddi gerekirken yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.

Bu durumda, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden esas hakkında karar verilmesi gerekmiştir.

HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;

1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜ ile Ezine Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2016/194 Esas- 2017/223 Karar sayılı kararının Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca KALDIRILMASINA,

2-Davanın kısmen KABULÜ ile;

A-1.500.TL manevi tazminatın 01/02/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte beraber davalılar Serkan İlik ve İsmail Şen'den müşterek ve müteselsilen tahsiline,

B-Davalı Bozcaada Mendirek Dergisi yönünden açılan davanın pasif husumet yokluğundan REDDİNE

3-Yürürlükteki tarifeye göre alınması gerekli 59,30.TL maktu karar ve ilam harcından peşin alınan 29,20.TL harcın mahsubu ile bakiye 30,10.TL harcın davalılar Serkan İlik ve İsmail Şen'den müşterek ve müteselsilen alınarak Hazine'ye gelir yazılmasına,

4-Davacı tarafından karşılanan 29,20 TL harcın davalılar Serkan İlik ve İsmail Şen'den müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,

5-Davacı tarafından yapılan 312,20 TL yargılama giderinin davalılar Serkan İlik ve İsmail Şen'den müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,

6-Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereği hesap edilen 1.500,00 TL vekalet ücretinin davalılar Serkan İlik ve İsmail Şen'den müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,

7-Davacının yatırmış olduğu 148,60 TL istinaf başvuru harcı ve 31,40 TL istinaf karar harcı olmak üzere toplam 215,20 TL harcın davalılar Serkan İlik ve İsmail Şen'den müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,

8-Artan gider avansının karar kesinleştiğinde yatırana iadesine,

Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda HMK 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 22/04/2021

Mahkeme, ‘aynen veya cüz'i değişikliklerle alınan cümleler bakımından davacının eseri kaynak olarak gösterilmiş olsa dahi, FSEK 35. maddesi gereğince somut olayda davacıya ait yazının yaklaşık % 65 oranındaki kısmının davalı dergide yer alan yazıda kullanıldığı şekilde bir iktibasın amacın haklı gösterdiği bir iktibas olarak nitelendirilmesinin de mümkün olamayacağı’na hükmetmiştir.

Dersi, kimliği meçhul okurun talep ettiği gibi ben değil, mahkeme vermiştir.  Emekli olduğum için artık ders vermiyorum. Ama bu olaydan mutlaka bir ders çıkarılması gerekirse, o da şudur;

‘Amaçlar araçları masum ve haklı kılmaz’… ‘Ne yaptığından daha önemlisi, nasıl yaptığındır.’

Mahkemenin hükmettiği ve tahsil edilen TAZMİNAT'tan Avukatımın emek ve çabasına düşen payı ayırdıktan sonra geri kalan tazminat, masraf ve faizlerin toplamının bedeli TÜZEL KİŞİLİĞİ OLAN bir Derneğe bağışlanmıştır.

Boylece:

Kendimce kişisel nedenlerle, talep edilen bir yazımı davaya konu dergide yayınlanması için vermediğim (Stella Kutufo ile ilgili yazı) ve bu dergide yazı yazma önerisini lisanı münasiple, kimseyi kırmadan, incitmeden ve hakaret etmeden, hatta samimiyetle başarılar dileyip geri çevirdikten bir süre sonra;

Dava konusu Vasil Efstratiyu ile ilgili yazımın başına ve sonuna birkaç cümle eklenerek, bazıları da ufak tefek değiştirilerek ve eğilip bükülerek ama % 65 i aynen alınarak; ‘sen yazmaz ya da yazı vermezsen, biz de böyle alırız ve basarız’ der gibi basıldığını gördüğümde,

Hiç istemeden ve dahlim olmadan tarafı olmak zorunda kaldığım bu arsızca olayın davası, mahkeme kararı ile birlikte benim için de kapanmış ve bitmiştir.

Satmam, Satamam...

Bozcaada Belediye Meclisinin Temmuz ayı oturumunda oy çokluğu ile aldığı kararda yer almayan,  dolayısıyla görüntü kirliliği ve çöplük olarak değerlendirilmeyerek SATILMAYAN yerlerden Temmuz ayı içerisinden birkaç görüntü:

Bozcaada Belediye Meclisinin Temmuz ayı oturumunda oy çokluğu ile aldığı kararda, görsel olarak görüntü kirliliği yarattığı ve çöp alanı olarak kullanıldığı açıklanan   yerlerin de Temmuz ayında çekilen resimleri var ama her şeye hazır alışmayın kuzum; gidin kendiniz bulun ve görün o "çöplükleri" de....

Yukarıdaki çöplükler satılmaya karar verilirse, şimdiden buradan söylemiş olayım: ben satın almaya talibim...

Birincisine ünik bir butik otel inşa edeceğim... Eşsiz manzaralı, buram buram tarih kokan, her odası ayrı stil ve renklerle döşenmiş.....

İkincisine, eviniz rahatlığında bir pansiyon dikeceğim....Yatak boyunda odaları  ile yirmi çeşit peynirli, kırk çeşit reçelli, pişili-mişili kahvaltı veren...

Üçüncüsüne, Bozcaada'nın eşsiz lezzetlerinin şefimiz tarafından yeniden yorumlanan menüsü ile Londra Turizm Fuarında takdir toplayacak bistro açacağım...

Dördüncüsünde de, Adamıza özgü rum böreği, rum kalamarı, rum ahtapotu, rum ızgarası, rum tavası, rum şarabı, rum salatası, rum cacığı ve rum tatlısı sunacak meyhane açacağım.

Benden bu kadar. 
Biraz da siz yatırım yapıp çalışın....

Sattım Gitti

Bozcaada Belediye Meclisi üyeleri,  Temmuz ayı oturumuna üç çekimser oyla önemli bir karar aldı.  Bozcaada şehir merkezinde, belediyeye ait toplamı 635,93 m2 olmak üzere 14 parselin satılması…

Bakar mısınız meclisin alığı kararın gerekçelerine:

İlçemizin muhtelif yerlerinde bulunan ve ekli listede belirtilen Belediye mülkiyetindeki arsa vasıflı taşınmazların yüzölçümü ve imar planı yapılaşma koşullarına göre derinliklerinin tutmaması sebebi ile Belediyemize ekonomik bir getirişinin bulunmadığı, bahse konu parsellerin satışının yapılarak ekonomiye kazandırılmasının elzem teşkil eniği……

Ekonomik bir getirisi bulunmayan yer ekonomiye nasıl kazandırılır?  Satılarak… Hem de elzem olarak…  Peki satın alana nasıl ekonomik getiri sağlar? Öyle ya, ekonomiye kazandırılmayacak mı?  Ne yapacak ve nasıl yapacak da ekonomiye getiri sağlayacak? Senin ekonomine getiri sağlamıyorsa başkasınınkine nasıl sağlayacak? Ekonomik getirisi olmayanı bir yeri kim niye satın alır? Aptal mı bu insanlar? Sendeyken değersiz, satılınca değerli mi olacak? Sendeyken değerliyse niye satıyorsun?

Belediyeye ait, ekonomik getiri sağlamayan, hatta gider yaratan sadece bunlar değil ki, yollar var, parklar var, meydanlar var, çöplük var, mezarlıklar var…  onları da satıverelim gitsin…. Ekonomiye gelir sağlarız…

Niye satıyoruz? Gerekçe arkadan geliyor…

Belediyemizce yapımı planlanan Belediyemize ait 223 ada 1 parseldeki Kültür Merkezi ile 207 ada 4 parselde planlanan Sosyal Tesis ve Ticaret Merkezi için gerekli ekonomik kaynağın sağlanmasının gerektiği,…

Meram anlaşıldı.  Bakmayın harita dilli anlatıma: Eski Belediye binasının Kültür Merkezi,  uzunca bir süredir çukur olarak duran eski hamam yerine de Sosyal Tesis ve Ticaret Merkezi yapılması planlanmış ama ekonomik kaynak yokmuş anlayacağınız.

İlahi, plan yapmış olmak demek hedefe ulaştıracak tüm faaliyetlerin maliyetleri için kaynağının hazır, tahsisatının yapılmış, hazır olması demektir.  İyi bir bir plan, kaynağı da kapsar…

Kaynağınız yoksa ayırmadıysanız planı yapmış olmuyorsunuz zaten.  Olsa olsa, niyet etmiş olursunuz.   Bu yerlerdeki faaliyetlerden, durumun niyetten eyleme geçtiği anlaşılmakta.  Durum tam “ayranı yok içmeye…….” durumu. Kaynak yok ama işe fora başlanmış. Yıkım yapılmış, temel kazılmış…. Sonra, aaaa kaynak ihtiyacı varmış. Bak bak bak….

Kervan yolda düzülürmüş…  Kestirme çözüm ne? Satalım gitsin…

Ak akçe kara gün, kamu malı bugün içinmiş.

Eh, biraz mahcubiyet yok değil tabi ki. Bu kararın “elzemliği” konusuna başta kendini sonra bizleri ikna etmek, mazereti güçlendirmek için gerekçelere devam etmiş ama tam “merdi Kıpti şecaat arz ederken sirkatin söyler ” durumu oluşmuş bu defa:

…ayrıca bahse konu parsellerin herhangi bir kullanıma tabi olmaması nedeniyle çevresel etkileri gözetilerek ilçemizin yegane geçim kaynağı olan turizm sektörüne görsel olarak görüntü kirliliği yarattığı ve çöp alanı olarak kullanıldığı açıklanmıştır.

1.      1.  Kamuya ait her parselin mutlaka kullanıma tabi olması gerekmiyor.  (Bunlar çocuğunuzun geleceği için rezervdir. Ben anlamam diyor.)

2.       2. Çevresel etki gözetilerek çevre planı yapma görevi belediyenindir. (Ben bunu yapmadım diyor.)

3.      3.  Görüntü ve her türlü kirliliği önlemek belediyenin asli görevidir. (Ben bunu yapamıyorum diyor.)

4.      4.  Çöpleri temizlemek, çöp atma yerleri tespit etmek ve oradan onları toplamak, atılmaması gereken yerlere atanları denetlemek ve ceza yazmak Belediyenin asli görevidir. (Ben bunu da beceremiyorum diyor.)

5.      5.  İlçemizin yegâne geçim kaynağı turizm değildir.  (Çifçiler, işçiler, esnaf, bağcılar, balıkçılar,  şarapçılar, emekliler, memurlar kalkın Mavriya’ya  gidelim…

Ürettiğiniz, tükettiğiniz, sattığınız süt- peynir- yumurta, domates-biber-patlıcan,  üzüm-pekmez-şarap,  balık-kalamar-ahtapot, SGK’nın ödediği üç aylıklar, tamir ettiğiniz motorlar-lastikler, Devletin ödediği maaşlar, sizin belediyeye ödediğiniz su parası, emlak vergisi  –  tüm bunlar gelir ve geçim, velhasıl “ekonomi”  kabul edilmiyor.

Çünkü adanın “yegane” (bir tek demek) gelir kaynağı, Turizm’miş….  Hani Bozcaada bağcılık ve şarapçılık adasıydı? En lezzetli deniz ürünlerinin adasıydı?

Sizin paranız para değil, turistin parası…. para anlayacağınız. Varsa yoksa turistin parası…

Her şey turizm ve turist için….

Huzurumuz, ruhumuz, varlığımız…

Kıyılar, deniz, güneş, hava ve su…

Evlerde, su akmasa da olur. Merkez dışının vanası kapatılabilir, suları kesilebilir… Aman turistler yıkansın, kokmasın. Hani kolayı bulunsa,  turist konaklamayan evlere çarpı konulup tek tek suları kesilecek…

Sokaklardan adalı geçemesin. Turistler yayılsın ve höykürsün.

“Yerliler” uyumasın. Turistler sabaha kadar “tepinsin ve böğürsün”…

Hadi bunu “işlettikleriyle”  aynı gemiyle Mayıs ayına gelip Eylül ayına yine işlettikleriyle aynı gemiye binip giden yaman “işletmeciler” dese, “derler ” dersiniz. İşleri işletmek.

Ama 12 ay Bozcaada’yı yaşanılır kılma söylemiyle yönetime seçilen, yasal amacı  “turistlere” değil “yerlilere” hizmet olan bir kurumun seçilmiş yöneticileri derse, bu durum biraz değil birazdan öte, tuhaf kaçmakta.  Sezonluk Turistler Belediyesi….

En “güçlü” gerekçe, en sona saklanmış:

Belediyemizin mülkiyetinde bulunan bahse konu parsellerin Belediyemizin ekonomik olarak kalkınmasına katkı yaratmak üzcrc.5393 Sayılı Belediye Kanununun 18/c maddesi uyarınca satışına karar verilmesini…

Demek ki neymiş, Belediyemizin ekonomik olarak kalkınması, bu parsellerin satılması ile katkı bulacakmış… Satacak yer kalmayınca ne olacakmış? Daha belli değil.

Kalkınmak için “ekonomi” lazım… Ekonomi için, satmak lazım.  Kıvırmayıp şuna “para” deseniz olmaz mı, ekonomi başka bir şey, kastettiğiniz şey para…

Kuzum Arap ülkeleri arsa değil, petrol satıyor, “ekonomileri” iyi ama pek “kalkınık” oldukları söylenemez. Belediyenin “kalkınması” için sürekliliği olan başka ekonomik kaynaklar da vardı sahi: kira gelirleri, vergiler ve harçlar,  hizmet bedelleri, cezalar gibi.  Acaba “kalkınmaya” azmetmiş meclis üyelerimiz bu gelir kalemlerindeki tahakkuk ve tahsilat oranlarını, dört buçuk yılda verilen ruhsat sayılarını da lütfedip paylaşırlar mı biz “turist olmayan turizm hizmetkârları” ile?  Ya da kabul edilmemiş olsa bile, belediye proje ofisince belediyenin kalkınmasında kullanılacak finansman için Kültür Bakanlığı, Kalkınma Bakanlığı, GMKA, AB vb. kuruluşlara yapılan yazılmış proje, fon başvuru sayılarını?

Hoca Nasrettin’in hikâyesinde olduğu gibi, Turistlerin Belediyesi önce arsaları satarak çevreyi görüntü olarak güzelleştirecek. Aynı zamanda ekonomisi de kalkınmış olacak (bir taşla iki kuş).

Ekonomisi kalkınınca eski köye yeni adet, eski Belediye binasını Kültür Merkezi yapacak.  Kültür merkezinde adamız turistlerimize yönelik sergiler, konserler, turizm fuarları, görsel güzelleştirilmiş adamız fotoğraf sergileri açacak. Daha da çok turist gelecek, ne kadar kültürlü olduğumuzu görecek ve Belediyemiz ekonomisi daha da kalkınacak (bir taşla üç kuş).

Diğer yandan Sosyal Tesis ve Ticaret Merkezimizde cıngıl cıngıl Çin malı turistik hediye mağazaları ve Ayvalık tostçuları açılacak.  (Anahtar yaptırmak için bile karşıya gidiyoruz ama olsun, gideriz, Bozcaada için canımız feda.) Turistlerimiz çok sevinecek, alışveriş yapacak ve belediyemiz ekonomisi düzelerek kalkınacak.

Sosyal tesislerimizde ise maddi durumu daha kötü olan turistlerimiz daha hesaplı biçimde konaklatılacak, yedirilecek içirilecek, mutlu edilecek. Onlar mutlu olunca Belediyemiz ekonomisi daha daha da kalkınacak…

Gülmeyin, peşin parayı gördünüz gülersiniz tabi…

Ayıp yahu…

Sahi, sadece meraktan soruyorum; 204 Ada 11 lParscl-(29.53 m2 imarlı) ve  204 Ada 14 Parscl-(33.49 m2 park alanı), 204/15 birleştirilerek, hatta  ortadaki ve yanlarındakiler de alınarak ve  kamulaştırılarak sıkışık bitişik nizam arasında bir park (çocuk parkı, sanat parkı, bitki parkı) ya da” manzaralı sosyal tesis” yapılamaz mı?

Sırt sırta olan 254 Ada 4 Parscl-(27.93m2)  ve 254 Ada 10 (Parscl-(17.72m2) birlikte derinlik boyu ne olmaktadır? Kimin ne işine yarar ki? Çöplük gibi halleri var mıdır halen?

200 Ada 2 parscl-(26.10m2 ) gerçekten kullanım dışı mıdır, kimse kullanmaz, çöplerini mi döker bazı oteller?  Emin misiniz? 202 Ada,l 1 Parsel-46.10 m2 kimin ne işine yarar ki acaba, çöplük olarak mı kullanılmaktadır?  Ya da dar sokağın üstündeki 517/7?

232/10 ( Karar metnine göre 31,49m2,  TKGM ye göre 107,44 m2 avlulu kagir evin mülkiyeti belediyenin değil, şahıs malı ama olsun, satışı Belediye yapacak, satmaya karar vermiş bir kere…

İnsanlar evlerinin/pansiyonlarının, otellerinin önlerini çöplük gibi kullanmaktaysalar Belediye bunlara bakmaz, ceza kesmez mi?  Ya da çöp atma ihtiyaçları varsa bu arsalar üzerine ihtiyaçlarını karşılamak üzere çöp konteynerleri yerleştirerek yer altına almaz mı? Hazır kendi arazisi… 

İmza atan meclis üyeleri, gidip bu yerleri “yerinde” görmüş müdür?

Kararın en ilginç kısmı ise sonu…

…. satış öncesi 2863 Sayılı Kanunun 13'ncü maddesi gereğince; ilgili kurum olan Çanakkale Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğünden gerekli iznin alınmasına. izin talep yazısında herhangi bir uygulama öncesi ilgili kuruldan izin almak şartıyla satış şartnamesine şerh konulması gerektiğine dair özel hüküm konulmasına. ilgili Koruma Kurulunca satış iznine muvafakat edilmemesi durumunda Belediycmizcc satış işleminin yapılarak uygulama öncesi izin alma şerhinin konulması şartıyla satışlarının yapılmasını, 5393 Sayılı Kanunun 18/c maddesi uyarınca ilgili kararın alınması talep edilmiştir.

Benim anladığım, Koruma Kurulu izin verse de, vermese de,  “ben satarım” diyor karar…

Hayrola, bu acele neden?

Bu kararlılıkla üç vakte kalmaz bu satışlar yapılır mı dersiniz?

Sizi gidi satıcılar siziiiiiiiiiii………

Herhangi Bir Cevabı Ödüllü Sorular

Leonardo’nun eseri Mona Lisa’yı yakından görenler, bunun çok heyecan verici, estetik zevk yüklü bir deneyim olduğunu söyleyemezler. Woody Allen,  bir süre önce Amerikalı turistler için Louvre Müzesini 25 dakikada gezme kılavuzu hazırlamıştı. Beş dakikası müzenin ikinci katında sağda yer alan Leonardo’nun eserine ayrmıştı.

Tablonun önünde en az yüz kişi makinaları ile Mona Lisa’yı görüntüleme ya da selfie çekmeye çalışmaktadır.  Çekimler başarısız, çünkü aynı şeyi yapmaya çalışan en az on kişiyle itişmek-kakışmak gerekiyor…  Tablo ise büyük bir hayal kırıklığı yaratacak kadar küçük…

On euroya çok sayıda muhteşem sanat eserini görebilme fırsatı, kitle turizmi turistini ne heyecanlandırıyor, ne  ilgilendiriyor. Louvre müzesine ayırdığı zaman en iyimser tahminle bir-bir buçuk saat…

Bu durum,  turistin kendi tercihi ve sorunudur tabi ki.

Ama dünyanın birçok yerinde artık ziyaretçi ve turistler için ciddi sınırlama uygulamaları başlamıştır.

Yüksek sayıda turist tarafından ziyaret edilen tüm belde belediye başkanları size aynı şeyi söyleyeceklerdir: Günümüz turisti gerçek bir bela…

Günümüz turisti meraklı, arsız ve yerel adetlere uyma, saygı gösterme gibi bir zorunluluk hissetmemektedir. Kirlettiği yerlerin kendisinden sonra temizlenmesi gerektiği ve bunun için birçok insanın çalışmak zorunda olduğu ve kaynak harcanacağı umurunda değil. Her bir turist, kişi olarak tabi ki arsız değil.  Ancak sanki tatil rehavetine kapılınca, birçok şeye boş vermekte.

Uzakdoğuda birçok ülke Çinliler için ciddi kısıtlama önlemleri almaya başlamış bile. Ülke dışına yakın zamandan beri seyahat imkanı bulan Çinliler, yurtdışı seyahatlerinde geçerli temel bazı kurallardan bihaberler.

Taylant’da yakın zamanda bir Çinli turist, kutsal tapınakta tepinirken ve kutsal çanları tekmeleyerek eğlenirken yakalanıp yargı önüne çıkarılmıştı. Yine Çinlilerin her yere çöplerini attıkları, hatta ortalık yerde hiç sıkılmadan def-i hacet ettiklerine ilişkin birçok şikâyet var. Piste çıkmak için hareket eden bir uçağın kapısını “temiz hava almak için” açan bir Çinli turist ise medyada uzun süre yer aldı…

Şikayetler üzerine Çin hükümeti, bu tür davranışlar sergileyenler için kara liste oluşturacağını ve 2 yıl süre ile yurtdışına çıkışlarını men edeceğini açıklamak durumunda kaldı.

Viyetnam’da bir bölge turistlerin girişine yasaklandı. Nedeni, bölgede bulunan yetiştirme yurtlarında kalan çocukların ziyaret eden turistlerce küçük hediyelere, bozuk paraya boğulması… Bunda ne kötülük var diyeceksiniz?  Fakir ailelerin çocuklarını, daha iyi bakılıyor diye yetiştirme yurtlarının kapılarının önüne terk etme eğiliminin tavan yapması…

Avrupa ülkelerinde ve şehirlerinde de turistlerle ilgili birçok ciddi kısıtlama var gündemde.

Örneğin Kopenhag.  Danimarka’nın başkenti yılda 9 milyon turist tarafından ziyaret edilmektedir. Tüm Danimarka’nın nüfusu ise 6 milyon. Kongre turizmi ve cruz’ların sevilen destinasyonu olan bu şehirde rehberlerin konuşmaya bile cesaret edemediği “Sessiz Bölge’ler bulunmaktadır. Bunların özelliği içlerinde konutların da bulunmasıdır. Danimarkalılar, şehrin sayfiye yerlerinde yabancıların mülk edinmesini yasaklamışlardır. Şehirde bar, restoran ve hotel açma izinleri ise çok ciddi kısıtlamalarla karşı karşıyadır. En önemli gerekçe ise, şehri bunların zamanla işgal etmemesi…

Bir diğer örnek,  Barselona şehridir. Bu Katalan şehri bir süredir her türlü hotel, pansiyon ve misafirhane yapımını yasaklamıştır. Şehir halkı, ilk protestosunu, üç İtalyan turistinin caddelerde çıplak dolaştığını gösteren resimler internette görülünce anında sokağa dökülerek gerçekleştirmiştir. İşsizliğin etkilediği özellikle gençlerden oluşan çeteler turist gruplarına, otobüslerine saldırılar düzenlemektedirler.  İşin içine siyaset de karışmış durumda. “Bileşmiş Halk Adayları” hareketine bağlı “Aran” grubu sistematik olarak turistlerin gittiği yerlere: restoran, bar, otellere saldırmakta. Bu grup, Katalonya’nın bağımsızlığı için faaliyet gösteren ayrılıkçı parti tarafından da desteklenmektedir. Eylemlerini internet üzerinden çektikleri klipler ile yayarak taraftar toplamaktadırlar.

Madrid’in tarihi Lavapies semti sakinleri, nisan ayında şehir merkezinde tekerlekli valizlerle çok büyük bir protesto gösterisine imza attılar. Gerekçeleri, semtte artan hotel ve pansiyonlar dolayısıyla turist sayısının da artması ve huzurlarının kaçması; emlak spekülatörlerinin turistin kokusunu hemen alması ile emlak, ev fiyatlarının ve kiraların artışı; Airbnb gibi kiralama siteleri aracılığı ile şehrin yaşanmaz hale gelmesi.

Berlin’de evlerin pansiyona verilmesi belediye meclisi kararı ile yasaklanmıştır. Ev sahibi evinin sadece bir odasını kısa süreli konaklama için kiralayabilir. Evin tamamını ancak ev, sahibinin üçüncü ev mülkiyeti ise günübirlik kiralamaya verilebilir…

Paris’te Seine nehri üzerindeki Pont des Art köprüsüne turistlerce asılan tüm kilitler belediyenin kararı ile temizlenip atılmıştır. Bir aklıevvelin başlattığı ve yaydığı inanca göre aşıklar köprü demirlerine kilit asarlarsa asla ayrılmayacaklar…

Eiffel kulesi dünyada belki de 7 milyon ziyaretçi ile en çok ziyaret edilen ve en iyi korunan yerlerden birisidir. İki üç kilometrelik kuyruklara ve hiç de ucuz olmayan fiyatlarına rağmen günlük bilet satışı, sınırlıdır. Gerekçesi, “tasarımcısı Gustave Efifel’in eserini, milyonlarca insan tepesinde dolaşsın diye tasarlamadı”…

Fransızlar sanat ve şov dünyasının ünlülerinin ülkelerini ziyaret etmesinden çok hoşlanırlar. Ancak onları Paris’ten uzak tutmak için yıllar önce çeşitli önlemler almışlardır. Daha geçen yüzyılın 50 li yıllarında bütün sanat festivallerinin taşrada yapılması kararı ile şehri kargaşadan kurtarmışlardır.

Örneğin dünya klasik müzik yarışması Aix en Provence’da, film festivali ve MİDEM müzik festivali Cannes’da, dünya fotoğrafçılık festivali Perpignan’da, dünya caz festivali Montreux’de, tiyatro festivali Avignon’da, dans festivali Montpellier ‘de…

Kitle turizminden en mustarip şehir kuşkusuz  Venedik. Birkaç yüz yıl önce Venedik Adriyatik denizinin incisi, şehir devletin başkenti idi. O dönemdeki ihtişamını korumayı başaran kentin on binlik nüfusu her yıl 50 milyon turist ile birlikte yaşamak zorunda.

Venedikliler, turist akınının yerli ahaliye nefes aldırmayacak ve şehrinde kendisine yer bulamayacak düzeyde yığılmasını anlatan bir terim icat etmişlerdir:  centrifikasyon: insanların kendi evlerinden- semtlerinden kovulmasını, farklı bir kimliğe bürünmesini, ticarileşerek yapaylaşmasını ifade ediyor. Birçok Venedikli için Venedik artık ayak basılamaz haldedir çünkü onların sayısı on bin, gelenlerin sayısı 50 milyon. Başka sektörler turizm tarafından süpürüldüğü, nefes alamadığı için tüm ekonomik faaliyetler turistin etrafında dönmek zorunda. Ancak turist o denli küstah ki, belediye “Tadını Çıkar ama Venediğe Saygı Duy” kampanyası başlatmak zorunda kaldı. Yani saygısız turist için bir dizi sınırlama, yasaklama ve ceza…

İlk olarak şehir merkezini ziyaret edenlerin sayısı yüz binden altmış bin ile sınırlandırıldı. Yeni hotel ve restoran açılması yasaklandı. Diğer yeni yasaklar ise, kanallarda serinlemek 500 euro, duvarlara yazı yazmak 400 euro, şehirde mayo ile dolaşmak 200 euro, bisiklet sürmek 100 euro, yere çöp atmak 20 euro v.b. Tasarlanan sınırlama ve yasakların yanında bunlar devede kulak… Geçen yıllarda yerel düzeyde yapılan referandum ile halkın tamamına yakın bölümü, San Marco meydanına çok yakın olan limana cruze gemilerinin demirlemesinin yasaklanması yönünde oy kullandı.

İtalyan adası Capri başarılı turizm sınırlandırılması örneklerinden birisi. Giovani de Martino’nun adası belediye başkanı, feribot sayısını kısıtladığı gibi, otobüslerin adaya girişini tamamen yasakladı.

Turizm kuşkusuz çok büyük bir ticaret sektörüdür. BM e bağlı Dünya Turizm Örgütü verilerine göre dünyadaki her 11 iş ten biri turizm ile ilgilidir. Sadece 2015 yılında sektörün mali hacmi 7,6 trilyon dolardır. Ancak sorun, bu paradan kimin nasıl ve ne kadar pay aldığı ve maliyetlerini kimin ödediğidir. Örneğin Palma de Mallorca’da “Şehir onda yaşayanlarındır” protesto grubu faaliyet göstermektedir. İlk manifestolarından birinde, turizmin kazancının küçük bir azınlıkta toplandığı zararlarının ise çoğunluk tarafından ödendiğinin altı çizilmekteydi.

Balkanların “Spa Merkezi” Velingrad’ın nüfusu 22 bin. Şehirde 32 otel var. Bunların yarısından fazlası 4 ve 5 yıldızlı. Otel sahiplerinin sadece 5-6 sı şehrin yerlisi ve şehirde ikamet etmektedir. Ülke işsizlik oranı ortalaması % 6 iken şehirde % 20 düzeyinde…

Örnekler hep dışarıdan.

Ülkemizde de pek çok var.

Konumuz Bozcaada.

Söylenecek çok şey var. Ama söylenecekler hep cevap.

Örneğin şunu diyebiliriz:

“Canım yukarıdaki örnekler saçma… Adamlar turizmden paraya doymuşlar şimdi “gelmesinler” diye önlem alıyorlar. Biz de Paris, Madrid, Barcelona, Venedik, Capri, Berlin, Kopenhagen, Velingrad olalım, sonra kısıtlarız”…

İyi de… Bunlar turizm ile Paris, Madrid, Barcelona, Venedik, Capri, Berlin, Kopenhagen, Velingrad olmadılar ki…

Şehirleri ile, binaları ile, altyapıları ile, sanat ve sanatçıları ile, kendine özgü mutfakları ile, müzeleri ile, parkları ile, ulaşımları ile, bunları yönetmeleri ile, vel-hasılı kendi hemşehrileri için yaptıkları ve tüm bunlara verdikleri değer ile öyle oldular… Öyle oldukları için turistler akın etti/etmekte… Kendilerinde olmayanı görmek için… Turistte olmayan ama onlarda olana verdikleri değer için de ona çeşitli yollarla “dur bakalım orada, saygılı ol, kirletirsen ödersin” diyorlar…

Söylenecek daha çok şey var. Ama önemli olan doğru soruları sormak…

Bozcaada’nın turizm’den elde ettiği gerçek gelir nedir?

Bu gelirden kim nasıl yararlanır?

Bu gelirin ne kadarı Ada’ya yatırım olarak döner? Ne kadarı başka yere transfer edilir?

Turizmin maliyetine kimler katlanır?

Maliyet derken parasal ve parasal olmayan olarak ayırmak gerekiyor…

Parasal olanlardan hemen akla gelenler: Festivaller, konserler, temizlik ve diğer sezon giderleri… Kim harcıyor ve kim yararlanıyor? Ne kadarı kamudan harcanıyor ve gelir elde edenlerin bu kaynaklardaki katkı payı nedir? Kamudan turizm aracılığı ile belli bir kesime dolaylı-doğrudan aktarılan kaynak miktarı/oranı nedir?

Parasal olmayanlardan hemen akla gelenler: trafik, gürültü, kalabalık, pahalılık, kirlilik, seyahat özgürlüğü kısıtlanması, adanın doğasında ve kültüründe yaratılan geri dönülemez tahribat… Kim kazanıyor, kim ne için ne kadar katlanıyor? Parasal olmayan maliyetlerin dağılımı kimin aleyhine kimin lehinedir?

Centrification vaaamıymıştı yokmuymuştu?

Yukarı mı aşarı mı gidiyor?

Bozcaada “Bozcaadalılarındır” mı “Bozcaada satanlarındır” mı?

Bozcaadalıların talebi, düşüncesi, hayalleri nedir? Bilen ve merak eden var mı? gibi...

Söylenecek tek şey belki de şudur: Zeka kendi deneyimleri ile öğrenmeyse; akıl, kendilerininkinin yanında başkalarının deneyimlerinden de öğrenebilmektir…

http://www.veneziaunica.it/it

https://www.comune.venezia.it/

https://www.24chasa.bg/novini/article/6460985

https://www.24chasa.bg/novini/article/6460961

http://www.travelerette.com/2015/09/louvre.html/

http://www.cittadicapri.it/

http://www.telegraph.co.uk/news/2017/07/05/idyllic-capri-could-explode-pressure-mass-tourism-mayor-italian/

http://www.express.co.uk/travel/articles/825377/Capri-Italy-holiday-warning-tourism

http://m.velingrad.bg/

Görüşeceğiz Yine Tayfur Baba... Kimbilir?

Tayfur Sanlıman'ı kaybetmişiz...
Benim için, Ada için ve Türk Resim Sanatı için çok büyük bir kayıp...

Güle güle Tayfur Baba...
Yanına bir gün geldiğimizde muzip ve babacan gülümsemenle bizleri karşılayacaksın biliyorum.

Heyecanla Bozcaada'yı anlatacaksın yine biliyorum...
Güle güle resim yapar gibi konuşan koca yürekli adam...
Güle güle...

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


Ey Deniz!...
Bu güzelleme yi götür Lefkofris'in bekareti, Tenedos un üzümü, Bozcaadanın inciri ile beraber Truvalı Helen in ayaklarına ser...Ser ki rüzgarın oğlu Kaikias deli aşıklar gibi essin...

1985 Kasımı ortalarında Bozcaadayı Yakar Kaptanın teknesinden ilk kez seyrettiğimde, neden Boz değilde Bozca diye geçirdim içimden...

Bu güzel kızın tüm güzelliklerini birden sergilemek istemediğini anlayabilmem için on yıl kadar geçmesi gerekti...

Bu on yıldan sonra bağları, ormanları, zeytin, iğde ve incir ağaçları ile bu minik kraliçenin isminde yeşil renge gönderme yapan bir sıfat neden yok diye düşündüm...

Bir on yıla yakın süre de bu güzel kızın başında esen sevda yellerini tanıyıp sevebilmem için geçti. Bazen deli bazen akıllı esen Poyrazı, bazen döven bazen okşayan Lodos u benim de başımda esen yeller oldu. Daha da ısındım o na...

2000 i iki geçe, 21.yüzyılın başlarında atölyelerimizi adaya taşıdığımızda çok sevdiğim eşimle birlikte anladık ki biz bu güzel kızdan ayrı olamayız...

Adını siz nasıl anarsanız anabilirsiniz, bir memesi Ayazma Tepesinde, bir memesi Habbele de, güzelim saçlarını Ayana dan Ege ye salmış, bacakları Kale üzerinden aşmış, minicik ayakları İğdelik te, bu güzel kız, güzelim Ege de yıkandığı her gecenin sabahında yeniden doğar. Yeniden güzelleşir. Ve güzelliğini O nu sevenlerle cömertce paylaşır...

Şimdi dilerseniz sizde, gönlünüzce düzenlediğiniz bir güzellemeyi verin Ege ye uçan kuşlara, mutlaka eline geçer.. 

Sevişebilirsiniz.

Kimbilir...?


Tayfur Sanlıman
Kasım 2008   BOZCAADA

Bozcaada'ya Büyük Katkı

Yitik Ülke Yayınları Yayınevi, Temmuz (2017) ayında çok değerli bir çalışmayı okurlarına sundu.
Sayın Bülent Akgezer'in kaleme aldığı, TENEDOS rüzgarlı söylencelerin adası BOZCAADA. 

Antik dönem söylencelerinden 1. Dünya Savaşı sonuna kadar olan geniş bir zaman dilimi içerisinde Tenedos-Bozcaada'nın serüvenine doyurucu bir kaynakça ile ışık tutan kitap, okunması rahat ve akıcı bir dille kaleme alınmış.

Sayın Akgezer'in ikinci kitabı olan bu eser her Bozcaada seveninin olduğu kadar her Bozcaada'lının ve Bozcaada konusunda çalışma yapanın kitaplığında mutlaka bulunması gereken bir eserdir.

Çok büyük bir emekle ve ciddiyetle hazırlanmış olan bu eser gerçekten kolay ulaşılır bir fiyatla ve halen faaliyette olan Bozcaada Kitap Fuarındaki raflarda bulunmaktadır.

Bu fırsatı kaçırmayın ve hemen alarak okumaya başlayın derim...

Belediye Saygısız Turiste Sarı Kart Gösterdi

Başlığı okuyunca Bozcaada Belediyesi diye düşündünüz ama durum öyle değil. İtalya’nın dünyaca ünlü Venedik şehri misafirlerinin davranışları konusunda 12 altın kural getirdiğini ilan etti. Bu kuralları ihlal edenler için 25 -500 euro para cezası uygulanacağını duyurdu.

Venedik Belediyesi,  kurallara uygun olmayan davranışlar konusundaki mevcut ceza oranlarını da arttırdı. Örneğin daha önce 50 euro ulan kanallarda yıkanmanın cezasını 500 euroya çıkardı. Şehir içinde mayo-bikini ile dolaşmanın cezası 200 euro oldu. Kamusal açık alanlarda piknik yapan ve yaya bölgelerinde bisiklet süren herkese uygulanacak ceza 100 euro olacak. Yere çöp atmanın cezası 25, anıtlara yazı yazma, çizmenin karşılığında ise 400 euro ceza yazılacak…

#EnjoyRespectVenezia – (Venediğin Tadını Çıkar, Saygı Duy) kampanyası ile sosyal medya dahil olmak üzere bu 12 kural, belediyenin web sitesi, bilbordlar ve turistlerin yoğun olarak ziyaret ettiği yerlere asılan afişlerle 10 farklı dilde  duyurulmaktadır.  

Venedikte artık şehir merkezini ziyaret edecek turist sayısında da kısıtlama uygulanmaktadır. Örneğin Festa del Redentore festivalini bundan sonra 100 000 yerine sadece 60 000 kişi izleyebilecektir.  Belediye Meclisinin aldığı bir kararla, şehrin eski Venedik bölgesinde yeni hotel ve “hızlı yemek” restoran/kafeterya açılması da yasaklanmıştır.

http://www.comune.venezia.it/it/EnjoyRespectVenezia

http://www.refinery29.com/2017/07/165302/venice-enjoy-respect-venezia-campaign

http://news.bnt.bg/bg/a/venetsiya-shche-globyava-turisti-za-nepristoyno-povedenie

Pavli Çamlığı Ormanı bir Ormandır 2

03.07.2017 tarihli başvurumuzda ayrıntıları ile anlatılanlara ek olarak;

Ayvacık Orman Müdürlüğünün imzaladığı sözleşme ile kiraya verilen; aynı Müdürlükçe işletmecinin yaptığı başvuru üzerine 28-30 Temmuz 2017 tarihlerinde düzenleneceği duyurulan Bozcaada Pavli Caz Festivali için verilen izin ve onay üzerine, Kaymakamlığınızca da izin ve onay verildiği duyumu alınmıştır.

Alınan bu izin ve onaylar ile işletme ulusal düzeyde www.biletix.com üzerinden bilet satışı yapmaya başlamış; aldığımız duyumlara göre etkinlik için 1100 (bin yüz) bilet satışı yapılmış; 500 (500) biletin daha aynı site üzerinden satışına devam edilmektedir.

Yine alınan bu izin ve onaylara dayalı olarak Bozcaada Çamlık Mesire Yerinde organizasyona yönelik yoğun hazırlık faaliyetlerine devam edilmektedir;

Ormanın içerisinde yollar açılmakta, yüzlerce metre yeraltı kablosu döşenmekte, ormanın muhtelif yerlerine kazılan çukurlar içerisine beton dökülerek dikilen direklere dev projektörler yerleştirildiği duyumları alınmaktadır.

Tüm bu hazırlık faaliyetlerinin, idarece denetlenip denetlenmediği konusunda bilgi sahibi değiliz ve edişe duymaktayız.

Etkinlik için ormanın bir bölümünün temizlendiği tel örgülerin dışından görülmekle birlikte,

• sık çam ağaçları ile kaplı ormanın altının kuru iğne yaprakları, kozalak ve pürçeklerle kaplı olması;

• betonla sabitlenen direklere dev projektörlerin dikilmesi

• 1600 (bin altıyüz) kişinin küçük ve sık ormanın içerisinde 3 (üç gün) süresince bulunacak olması

• İçki ruhsatı alan işletmenin bu süre içerisinde katılımcılara içki servisi yapacak olması

• Orman içerisinde sık ağaçlar nedeniyle park edemeyecek katılımcı araçlarının mesire yeri kıyısından geçen dar yol üzerinde park edecek olması ve yolun diğer yanının da temizlenmemiş ormanlık alan olması; bu alanın yolun üstü de dahil olmak üzere kuru çam yaprağı, kozalağı ve pürçeği ile dolu olması

• Ormanlık alanın etrafındaki yerleşimlerde anız, zeytinlik ve çalılıkların yanında yine küçük ormanlık alanları ve çok sayıda konutun bulunması

• Bozcaada’da sürekli rüzgar esmesi ve hakim rüzgarın poyraz olması

• 1600 (binaltıyüz) kişinin duyabilmesi için gerekli olan ses yükseltme ile çevrede yoğun bir gürültü kirliliğinin oluşacak olması,

Derneğimizi, etraftaki evlerde yaşayanları ve tüm adalıları endişelendirmekte, ürkütmekte ve korkutmaktadır.

Kurak, rüzgarlı ve sıcak bir mevsimde olmamız nedeniyle bu yoğunluktaki bir organizasyonla sadece mesire yerinin içerisinde değil katılmak üzere etrafında oluşacak yaya ve araç trafiği ile de yangın tehlikesine açıktır. Bu tehlikeye karşı uyarılar, Kaymakamlığınızın web sitesinde de yer almaktadır.

Yangın dışında, çok az sayıda görevlisi bulunan güvenlik gücünün mesire yeri içerisinde ve dışında olası asayiş olayları karşısında bu denli yoğun insan kalabalığı için yetersiz kalacağı endişesini taşıyoruz ve korkuyoruz.

Riskleri çok yönlü ve yüksek olan bu organizasyon ile geri dönülemez ve telafi edilemez; insana doğaya ve çevreye zarar verecek olan olayların yaşanmaması için adı geçen organizasyona yönelik izin ve onayların bir kez daha gözden geçirilerek iptal edilmesi hususunu saygılarımızla, arz ederiz. 07.07.2017

Bozcaada Pavli Çamlığı Ormanı Bir Ormandır

Bozcaada Doğayı Koruma Kültür Sanat Derneği Yönetim Kurulunun Caz Etkinliği ile ilgili görüşü ve Bozcaada Kaymakamlığı, Bozcaada Belediyesi ile Çanakkale Orman Bölge Müdürlüğüne yaptığı başvuru metnidir:

Bir süredir duyuruları yapılan ve internet üzerinden 28-30 Temmuz 2017 tarihleri için bilet satışı yapılmaya başlanan “Bozcaada Pavli Caz Festivali 2017” olarak tasarlanan etkinliğin isminde, ÇAMLIK kelimesi yer almamaktadır.

Pavli Çamlığı Ormanı var olduğundan beri Bozcaada sakinleri ve misafirlerinin yaz-kış her mevsimde; sabah-akşam günün her saatinde;  dinlenme, nefes alma, bazen hüzün bazen de sevinçlerini yaşadığı,  piknik etkinliği ile dostluklarını pekiştirdiği bir mesire yeri olmuştur. Bozcaada’nın ve yaşayanlarının yoksunluğunu çektiği, orman hasretini giderdiği sevilen, evi gibi bilinen bir alanıdır.

İdare tarafından; adada temsilciliği bulunmayan Orman İdaresi adına, doğa/orman-insan ilişkisini kolaylaştırmak, geliştirmek, çamlığın bakımı ve sivilkültür faaliyetlerin yapılması amacıyla işletmeciye kiralanmıştır.

Kullanım alanlarının düzenlenmesi amacıyla iki üç yıldır süren faaliyetler nedeniyle Çamlık adalılar tarafından kullanılamamaktadır.  İşletmeci, caz festivali duyurusu ile faaliyete geçtiğini ilan etmiştir.

Ancak:

Bilindiği gibi, “festival”in asıl anlamı “yerellik” ile ilişkilidir. Ses sanatı ve müzik türü olarak “caz” ne doğduğu yer, ne ifade ettiği ve taşıdığı mesajlar bakımından Bozcaada ve Pavli Çamlığı Ormanı ile ilişkili bulunmamaktadır. Evrensel nitelik taşıması; sanat alanı olarak son derece saygın olması ve sevilmesi Bozcaada Pavli Çamlığı Ormanında kitlesel bir organizasyonla icra edilmesine yeterli gerekçe oluşturmamaktadır. Bozcaada Pavli Çamlığı Ormanında festival ve konser düzenleme ve icra etme hakkı, asıl sahipleri ve mükimleri olan kuşları ve ağustos böceklerinindir.

Bozcaada’nın nadir orman alanı olan Pavli Çamlığı, ada ekosistemi açısından hayati önem taşımaktadır. Biraz da olsa yağmur yağıyor ve kuraklık önleniyorsa, Kaz Dağlarının mıknatıs gibi çektiği, bulutları durduran bu “ormancıklar” sayesindedir.  Adada yer alan diğer “ormancıklar”a göre rakımının daha yüksek olması ile Pavli Çamlığı asıl bu zor görevi üstlenmektedir. Üç gün sürecek müzik sesi ve insan yoğunluğu; kuşunu, yılanını, ağaçkakanını, kertenkelesini, sincabını, kirpisini, faresini böceğini kalıcı olarak kaçıracaktır. Ormanı, orman olmaktan çıkaracaktır. Doğal döngüye geri dönülemez ve onarılamaz biçimde zarar verecektir.  Hiçbir gerçek sanatseverin, caz severin bu sonucu arzu edeceğini düşünmek mümkün değildir. Bozcaada’yı gerçekten sevenlerinin de…

Bozcaada’nın doğal yapısı ve güzelliklerinin sanata ve ticarete dekor edilmesinin “dayanılmaz hafifliği” yirmi yıl önce, ada tarihinin en büyük travmalarından birisini yaşatmıştır.  Ova mevkiindeki, dünyada eşi ve benzeri olmayan çamlık, “sanat uğruna” yanmış kül olmuştur. Bin Oskar Ödülü de alacak değerde bir film olsa da işlenen insanlık ve uygarlık suçudur. İyi niyetle, sanat için…

Türk sinemasının dev ismi Atıf Yılmaz, kuşkusuz adayı çok seviyordu. Adada evi vardı. Adaya katkısı olsun istedi. Eylül Fırtınası filmini adada çekmek istedi. Önlem de almıştı çamlıktaki çekimlerde… Film ekibinin kaldığı oteldeki tüm yangın söndürücü tüpleri ve kovaları ödünç alıp götürmüştü. (Çapraz Tatil Köyü) Bir projektörün yere düşmesi ile bir anda tüm orman alev aldı. Dehşet ve cehennem kelimelerinin karşılığı orman yangınıdır. Kuşların, kirpilerin, sincapların, kertenkelelerin, yılanların çığlıkları ve kaçışması; diri diri kendilerinin ve yavrularının yanışı; ağaçların inlemesi ve çaresizce alevler içinde kıvranması; kozalakların havai fişekler gibi taa bağların içine uçması, alevlerin sinsi bir hastalık gibi tam bitti derken başka bir yerden hortlaması… İtfaiye, kapkara kesilmiş insan ordusu yetmedi… geriye, gerçeküstü cehennem resimlerindeki gibi gövdesi yanmış kapkara ağaç kütükleri kaldı. Sarı siyah kumların üstünde ölüm… Tam yaşam belirtisi yokluğu… Tüm bunlar bir-iki saat içinde olup bitti.  Bu travmayı, bu dehşeti ve utancı yaşamış olan Bozcaada için hiçbir işletmenin, kurumun yangın önlemi güvencesi yeterli,  geçerli ve ikna edici değildir. 

Bozcaada yerli turizm için önemli bir cazibe merkezidir.  Kış nüfusuna göre örgütlenmiş kurumları, turizm sezonunda kapasitelerinin çok üzerinde bir çaba ve gayretle hizmet vermeye çalışmaktadırlar. Resmi kurumlar, STK’lar ve işletmecilerin yıllara dayalı deneyimi ile uzlaştıkları hususlardan birisi; kitlesel organizasyonların turizm sezonunun başında ve sonunda, bu sezonu uzatacak biçimde yapılmalarıdır. Bozcaada Caz Festivali organizasyonu bu uzlaşıyı zedeleyen, kurumlarını zorlayacak, çamlığın etrafında yoğun biçimde bulunan evlerde ikamet edenler için gürültü kirliliği, trafik yoğunluğu, güvenlik ve benzeri etkileri ile huzur ve sükûnunu bozacak niteliktedir.  

Duyurulan ve bilet satışı yapılan organizasyonla ilgili bazı teknik sorularımız ve endişelerimiz bulunmaktadır:

05 Mart 2013 tarihli Mesire Yerleri Yönetmeliği ve Odun Dışı Ürün ve Hizmetler Dairesi Başkanlığınca yayınlanan Mesire Yerleri Uygulama Tebliğinde yer aldığı üzere,

1.       Konser faaliyetleri için yapımına izin verilebilen azami 2000 kişilik Amfi tiyatro (Md. 10/1) gibi bir yapı Çamlık Mesire Yerinde bulunmamaktadır, olmamasına rağmen nasıl konser düzenlenmektedir?

2.       Günübirlik kullanım alanlarındaki kapasite değeri, (grup birimi için -20 kişi- : 800-1.400 m2 kullanma alanı, (Md.5.1) ile satılan bilet adedi arasında nasıl bir ilişki bulunmaktadır?

3.       Aynı yönetmelik ve tebliğ hükümlerinde yer alan enerji hatları, aydınlatma, bulunması zorunlu kullanım alanları, uyarı levhaları (otopark, yol, WC v.b), giriş yolu gibi nitelik ve hususlar yerine getirilmiş, idarece denetimleri yapılmış ve faaliyet için uygun görülmüş müdür?

4.       Yönetmeliğin 10.,Tebliğin  21. Maddesinde düzenlenen Yönetim ve İşletme başlığı altında yer alan (2) İşletmecilik süresince, mesire yerlerindeki faaliyetler, Bakanlığımızın itibarını zedeleyici yada 5326 sayılı Kabahatler Kanununda belirtilen toplum düzenini bozucu, genel ahlaki değerlere ve adaba aykırı olamaz. hükmünün işaret ettiği içeriğe yönelik işetme ve idare ne tür önlemler alınmış/alınacaktır?

5.       Yönetmeliğin ve tebliğin çok açık olan (7) Mesire yerleri girişlerinde ziyaretçilerden giriş ücreti talebinde bulunulamaz. Hükmü ile bilet satışı çelişkili değil midir?

6.       ORMAN YANGINLARININ ÖNLENMESİ VE SÖNDÜRÜLMESİNDE GÖREVLİLERİN GÖRECEKLERİ İŞLER HAKKINDA YÖNETMELİK’te,  (MADDE 31- Mevsimin kurak gitmesi halinde yangın tehlikesinin fazla olduğu zamanlarda veya yangın olup ta henüz söndürülmüş fakat sirayet ihtimalleri tamamen bertaraf edilmemiş olması gibi fevkalade hallerde Orman idaresince gösterilecek lüzum üzerine, mahallin en büyük mülki amiri muayyen bir müddet için ormanlara girilmesini men ve bu sahalardaki orman içi her türlü faaliyetin tatilini emredebilir… ) işaret edilen mevsim koşullarının şu anda mevcut ve bu günlerde Çanakkale’nin Ezine İlçesi Karagömlek Köyü, Kaş, Manavgat, Çeşme-Alaçatı’da orman yangınları sürerken; Kaymakamlık ve İlçe Orman Yangınları ile Mücadele Komisyonu tarafından ne tür önlemler alınması kararlaştırılmıştır?

7.       Hata ve kaza dışında, ülkemizin ne yazık ki sıkça maruz kaldığı; özellikle turistik bölge ve kitlesel etkinlik hedefli hain ve sinsi, insanlık dışı terör saldırıları için açık bir hedef oluşturacak böyle bir etkinlik için yeterli önlemler alınmış mıdır?

Bu sorular ve endişeler içerisinde:

Adında, “kültür” ve “sanat” kelimeleri bulunan bir dernek olarak:

Kültür denilen kavramın, teknoloji ve sanatı yorumlama biçimi olduğunu; ilgililik, yerindelik ve uygunluk ile uyum içinde bulunmayan yorumlama biçimlerinin “kültürsüzlük” olduğunu,

Adında, “Doğayı Koruma” kelimeleri bulunan bir dernek olarak:

Pavli Çamlığı Ormanının yukarıda arz edilen gerekçeler nedeniyle şimdi ve gelecekte, KESİNLİKLE konser v.b. kitlesel etkinliklerinde kullanılmaması gerektiğine inanıyoruz.

Bozcaada Doğayı Koruma Kültür ve Sanat Derneği olarak, Pavli Çamlığı Mesire Yerinde düzenlenecek bu ve buna benzer; “ormanımızın amaç dışı kullanımı ve sonuçları” ile ilgili idari ve yargı olmak üzere tüm hukuksal yollara başvuracağımızın ve takipçisi olacağımızın bilinmesini isteriz.